Entrevista a Malditos Bastardos (lunes, 23:00 – 24:00)

  • El Detective: ¿Por qué ese cambio de Malo Será a Malditos Bastardos?
  • Darío: Puro marketing. Mucha gente pensará que sale Brad Pitt hablando y así obtenemos más audiencia.Fuera bromas el formato, después de más de 100 programas, estaba agotándose y necesitábamos un cambio. Por ese motivo pensamos en hacer algo diferente y dar un descanso a Malo Será.

    Esto no significa que Malo Será haya muerto, ni mucho menos, pero por el momento decidimos centrarnos en Malditos Bastardos.

  • ED: Hace poco volvimos a ver a los Zapping por el estudio José Couso. ¿Qué les pareció el nuevo estudio?
  • D: Se les veía bastante sorprendidos por cómo cambió todo. Cuac ha avanzado bastante los últimos años en cuanto a infraestructura se refiere y fue algo que les llamó mucho la atención.En la entrevista dijeron que echaban de menos el mundo radiofónico y que saben que tienen las puertas abiertas de Cuac. Ojalá podamos volver a verlos otra vez en los estudios de José Couso pero esta vez haciendo un programa.
  • ED: Virtudes y defectos de vuestro programa.
  • D: Vayamos primero por los defectos. Al estar empezando con un nuevo formato nos costará un tiempo adaptarnos y eso se nota en el resultado final.Nuestro principal problema es el control del tiempo. Hagamos lo que hagamos siempre nos faltan unos 10 minutos más para poder terminar de contar todo lo que queremos.

    Como virtud podemos decir que hablamos de temas diferentes cada programa, por lo tanto no se hará monótono. Además la sección de entrevistas puede dar mucho de sí y, dentro de unas semanas, puede ser que podamos hablar con alguien conocido por muchos de nosotros 🙂

  • ED: ¿Qué programas de Cuac escuchais más habitualmente?
  • D: En general intentamos escuchar todos los programas, aunque es algo muy difícil. Los que más seguimos son el Desinformativo, Zona Gaia, Anatomía Deportiva, Alegría, ¿Y si no de qué?… y esporádicamente y cuando podemos, el resto de la parrilla de CuacFM, que es muy buena y variopinta, como tiene que ser.
  • ED: ¿Por qué hay que escuchar Malditos Bastardos, cada lunes a las 23:00 horas?
  • D: Dado el panorama que estamos pasando actualmente siempre es bueno reírse (aunque sea de nosotros). Así que ya sabéis, si queréis desconectar del mundo y pasar un rato entretenido antes de ir a dormir, el lunes de 23:00 a 00:00 tenéis una cita con Malditos Bastardos.

Entrevista a Nin Puta Idea (sábado, 21:00 – 22:00)

  • El Detective: Nin puta idea é un programa de recente creación. ¿Cal foi a vosa primeira impresión ó chegar ó Estudio José Couso de Cuac FM?
  • Germán:Particularmente a min as cabinas técnicas soanme lugares familiares, xa que profesionalmente son técnico, e vocacional e semiprofesionalmente son músico e tanto as dos técnicos como os locais de ensaio/gravación soen ser moi parecidos tanto en dimensións como en materiais, olores, instrumental, etc.Este estudo en particular non foi un lugar descoñecido para nós, xa temos subido noutras ocasións, por diferentes motivos. Case que agora, inda que pareza pronto dicilo, xa é como estar na casa.
  • Xoán: A impresión que me causou o estudio, moi boa… e a sensación minha ao facer o primeiro programa (e o segundo,e o terceiro)penso que nervios e ilusión por comezar.
  • ED: Aínda que o título pode dar algunha pista, resumide brevemente de qué vai o voso programa.
  • G: Dende a humildade do “non saber”, queremos coñecer propostas novas, tomarlle o pulso a escena e a criatividade galegas. Gostaríanos falar de todo aquelo que, todavía, non temos nin puta idea, pero de non poder ser (se os ouvintes non participan unha semana) falar das cousas que nos gustan buscando a información do xeito máis simple e direito, o que faría calquera que non ten nin puta idea.
  • X: Coma recén nados, aínda estamos a dárlle forma a algunhas ideas pra futuras seccións, pero basicamente no programa vai soar música independente (ou non) Galega e internacional e imos falar de teatro e cine, tamén de corte non convencional, e tanto galego coma do mundo mundial.
  • ED: ¿Cales son as vosas virtudes e defectos, como programa?
  • G: As virtudes son dúas… pero non me lembro dos seus nomes, tiñan o pelo negro e saían con gafas de sol nun programa casposo de antena tres creo…Os defectos, para min son, que todo o que queremos contar queremos sempre incluilo nunha edición. Cando, aprendendo dos grandes mestres inda vivos, sempre podemos facer capítulos. A pega é que seguirlle a pista a un capitulo monográfico de semana en semana, parece un pouco complicado.Outro defecto e o perfeccionismo. Non ter nin idea, non implica facer as cousas de calquera xeito. A min gústame o acabado fino e non me conformo facilmente. Se hai que cambiar algo cada edición ate que quede ao gusto, pois cambiarase. Nada de conformarse.
  • X: Defectos, nengún. E virtudes tampouco… En serio, os defectos pois suponho que os propios de dous habitantes do planeta Nin Puta Idea que nunca fixeron radio. É un programa sen máis pretensións que pasalo ben e compartir cousas que nos parecen interesantes.
  • ED: ¿Que programas de Cuac FM escoitades máis frecuentemente?
  • G: Sorprendeume Juventud Moderna, pola variedade e o carisma do locutor. Pareceme interesante aprender sempre algo de temas que xa coñeces pero non lles prestaches suficiente atención.O meu favorito de todos xeitos é “El Desinformativo“. Gustanme tódolos participantes, penso que se complementan e que sempre sacan noticias moi interesantes potencialmente polémicas ate que os mesmos críticos do programa traen a colación asuntos que afondan no meollo destas. Logo conseguen que deas un novo punto de xiro acerca das novas informativas. Realmente esclarecedor.
  • X: Ríome moito cos rapaces de ¿Y si no de qué?, infórmome co El Desinformativo, e gosto da Juventud Moderna. Tamén tenho escoitado BSO, El Complejo Lambda, Alegría, Zona Gaia, El Imperdible, Chanfaina Bizarra, Music Box e outros companheiros…
  • ED: Finalmente, ¿como animaríades aos oíntes para que escoiten “Nin puta idea”, cada sábado, de 21 a 22 horas?
  • G: Xusto antes de sair a tomar unha copiña, ou mentres estás ceando… ou se xa estás quencendo motores na casa, dándolle duro na parque, na praia, no ordenador… da igual de onde sexas… si Australia ás 5 da mañá ou Chile ás 5 da tarde… tódolos Sábados, de 9 a 10 da noite, unha cita ineludible coa cultura independente na Cuac FM.E tamén dous ovos duros (mellor catro que se non deixamos un ovo mol cada un).
  • X: Venha rapaces, ánimo que só dura unha hora…

Entrevista a El sonido rabioso de la Juventud Moderna (martes, 18:00 a 19:00, y viernes, 19:00 a 20:00)

  • El Detective: ¿Por qué crees que atrae tanto la música de los 50, 60… a tantos hombres y mujeres de nuestro tiempo que no vivimos aquella época?
  • Fran Le Responsable: Más allá de los tupés, flequillos, cuero y trajes estrechos, debe ser porque fue una época de revoluciones; la era espacial, la bomba atómica. Poco después, la revolución sexual. Todo de lo que hablamos, el rock ‘n’ roll viene de esa insatisfacción, de no follar o no hacerlo todo cuanto querrías. Los jóvenes se hartaron de matarse tras dos terroríficas guerras mundiales y aprendieron que para seguir ese legado de padres y abuelos, mejor forjarse una identidad propia, por muy naif, nihilista, perecedera o ingenua que fuese. En los países civilizados la muchachada dispuso por primera vez de dinero y una industria del ocio enfocada hacia ellos, con el cine y la música en cabeza. Juventud Moderna se centra en los nuevos ritmos que desataron a aquellos que en Europa o América en 1955 o 1970 eran teenagers; el twist, la modernización de la canción popular italiana o francesa, los sonidos tropicales y sobre todo el rock ‘n’ roll. Cuando esos rapaces se hicieron adultos, se convirtieron en padres y jefes de ese sistema contra el que se habian rebelado, sabían muy bien cómo anular a los que como ellos actuaron, de ahí que ese movimiento juvenil sea irrepetible lo mismo que sus productos, música entre ellos. El coñazo del Mayo francés acabó con todo porque cometieron el error de tomárselo demasiado en serio y olvidar el sagrado principio no-igualitario de que hay cosas que molan y otras que no. A partir de 1968 todo ha venido en repetirse, e incluso las propuestas musicales mas vanguardistas de aquel año continúan siéndolo aún hoy. Sin meternos ya en Cage, Stockhausen o la música concreta de diez años antes.
  • ED: De la música actual, ¿qué grupos o cantantes son de tu gusto?
  • F: Cuando era más jovencito seguía a gente como Astrud, La Costa Brava, Sidonie, la Elephant Band y los fabulosos dos primeros de Deluxe. Siento gran lástima por quien hace música hoy día, porque tiene que meterse codazos con otros muchos que al igual que ellos lo tienen todo hecho, porque no me van a decir nada nuevo -salvo mostrar su talento, que lo hay- y porque cualquiera puede comprarse una guitarra y grabar con su PC. La visión aristocrática del arte -sólo para y por quien puede permitise pagárselo y ser cool- ha desaparecido y con ella toda la gracia del asunto. Es lo que hablábamos antes, ahora todo el mundo folla y eso no es justo. Es una perversión. Sólo les corresponde a los jóvenes y a los hermosos.Ahora prefiero a bandas de revival o a aquellas que continuan en activo, aunque lo que me pone es rebuscar entre vinilos recién salidos de algun desvan o delirantes recopilaciones que salgan de entre ese inframundo.
  • ED: ¿Qué virtudes y defectos destacarías de tu programa?
  • F: Juventud Moderna es un programa totalmente bipolar, y por eso todo plus puede ser un minus. Para empezar es programa desfasado en el tiempo y el espacio, habla sobre cosas sobre las cuales nadie tenía pensado hacerlo cuando surgieron: es la constante en la cultura popular. También pretendía, en inicio, imitar vilmente a las radios piratas que emitían desde barcos a comienzos de los sesenta en UK y ha acabado cobrando personalidad propia, de modo que no es un programa musical unitario, aunque tampoco monolítico. Intenta tomárselo todo a coña, que hablamos de música ligera-popular indigna de atención académica, pero serpentean momentos peligrosamente serios.Pero por encima de todo Juventud Moderna es una declaración de amor, desde que suena la batería de obertura hasta los vientos del cierre, a la música y a la vida. Es un programa hecho con el corazón abierto, los pelos arizados cuando no en carne viva.
  • ED: ¿Qué otros programas de Cuac FM escuchas con asiduidad?
  • F: Siempre tengo un oido para la programacion musical de Cuac, para saber donde nos movemos; me agrada cómo esta hecha la Resaca Musical y en Inframundo siempre conozco algo de lo que debo.No me pierdo los espacios que me preceden o continúan, como A Fume de Carozo o Recendo los Martes, igual que Penalti e Expulsión y Arquivos de Son los Viernes.

    Tampoco ando lejos cuando emiten programas tan bien hechos y escuchables como El Complejo Lambda, y además de por eso la temática de Zona Gaia o La Gran Armada son de escucha obligada. Para momentos de pintoresca elevación, me pongo Revolución en vena, sin limón.

  • ED: Danos razones por las que debemos dejarnos envolver por El sonido rabioso de la Juventud Moderna cada martes (18:00) y cada viernes (19:00).
  • F: Juventud Moderna es fácil y bonito de escuchar: cada bocanada de aire delante del micro viene directitita de las vísceras y cada tema seleccionado no es una grabación cualquiera. Sumado a eso pretende ser un programa musical de calidad que tanto se aleja del tópico y el típico como elude la hiperespecialización o el culturalismo. Para mas coña se mejora a cada emisión. Cuando me plante delante del micro por primera vez estaba enamorado de los ritmos modernos pero pronto comenzó a ponerme, casi de sorpresa, esto que llamamos la radio y espero que este adulterio lo note quien escuche El sonido rabioso de la Juventud Moderna en Cuac FM.

Paco, mejor locutor novel en la gran noche de Arquivos de Son y BSO

Ayer, 27 de marzo, 14 º Aniversario de Cuac FM, se celebró el acto que reúne a la mayoría de los socios de la emisora: los Premios Oscuacs, llamados anteriormente Eurocuac. Esta vez hubo algunas novedades: tanto los conductores de la gala (Walter y Cristina) como los premios en sí se votaron un través de un formulario enlazado desde esta web, y creado por Víctor Grande.

La gala comenzó con un divertido discurso de Bea Ulalume sobre cómo comenzó Cuac FM, y lo que es hoy en día, y luego se presentaron los premios. Durante la gala se emitieron vídeos de la programación de Cuac FM a lo largo de cada día de la semana, grabados por Crossover, y una primicia: el trailer de Cuacamalo 2, la nueva locura de Chanfaina Bizarra y secuela de Las Interferensias del Doctor Cuacamalo):

A diferencia de la gala de 2009, en la que Inframundo fue el claro ganador con 7 Oscuacs, hubo varios programas que triunfaron en esta mágica noche en la que todo estaba muy repartido. El premio más deseado, el de Mejor Programa, fue para El Desinformativo, que desde 2004 no habían tenido ni siquiera una nominación: este año tuvieron 4, y 2 premios, incluyendo el de Mejor Programa Magazine. El programa cultural Arquivos de Son tuvo 3 premios oficiales, los mismos que el musical BSO, que además recibió un premio adicional por su actuación en el Programa 100 de Sopas con Onda.

Esta temporada hubo 2 premios de los que nadie tenía ni idea de quién iba a ganar: Mejor Locutor y Mejor Programa de Humor. Ambos fueron para ¿Y si no de qué?, el programa más nominado este año (Diego de la Vega ganó el primero de los premios). También estuvo reñida la votación para la Mejor Locutora, que ganó la presentadora Cristina (Zona Gaia).

Uno de los mejores momentos de la gala fue cuando Paco (La Gran Armada), fue a recoger el premio al Mejor Locutor Nóvel, cuando éste ironizó sobre el hecho de que reciba el premio un locutor de casi 90 años. En cuanto a la Mejor Locutora Nóvel, Lara de Arquivos de Son, programa que también tiene la Mejor Técnico de Sonido Nóvel (Bibi). En la categoría absoluta, otro año más, parece imposible desbancar a Mariano (Alegría). El Mejor Programa Nóvel de Cuac FM es Anatomía Deportiva, probablemente uno de los proyectos de Cuac que más y más rápidamente está creciendo.

El Programa más caótico, como muchos esperaban, fue Los Selenitas, que recogieron el premio de Fernando (El Detective), a quien previamente habían entregado el Oscuac a la Mejor Producción. Otro ganador fue Sopas con onda (Mejor Cuña).

Entre los nominados sin premio, fue una sorpresa que El Salchichón (sí, sí, El Salchichón) no recibiese nada; y fue precisamente su conductor, Lolo Ramas, quien anunció que, por 4ª vez en la historia de Cuac FM, se otorgaría el Oscuac Honorífico: el destinatario fue Óscar (El Kamikaze), por sus años en la emisora y por su lucha por hacer de este planeta un lugar mejor. El premiado no estaba en la gala, pero Lolo prometió que se lo haría llegar. Los anteriores ganadores del premio fueron Cosecha del 78, Fraguel Rock y Zapping!.

Por lo demás, una gala divertida donde lo importante no son los premios, sino el hecho de que la emisora esté cohesionada, y que esto sea un impulso para aquello en lo que se está convirtiendo Cuac FM: la radio comunitaria de A Coruña.

Resultados (en negrita, el ganador):

  • Mejor Sintonía: Periscópicos, ¿Y si no de qué?, El Desinformativo, BSO. Presentado por Pilar (La Gran Armada)
  • Mejor Cuña: BSO, Zona Gaia, Sopas con onda. Presentado por Julia y Alejandro (Crossover)
  • Mejor Producción: El Detective, Anatomía Deportiva, El Complejo Lambda. Presentado por Los Selenitas.
  • Mejor Locutor Nóvel: Walter (¿Y si no de qué?), Juan (Anatomía Deportiva, Dentro de un orden), Paco (La Gran Armada). Presentado por Dani (BSO).
  • Mejor Locutora Nóvel: Lara (Arquivos de Son), Chil (BSO) y Julia (Crossover). Presentado por Cristina (Zona Gaia).
  • Mejor Técnico de Sonido Nóvel: Dani (BSO), Bibi (Arquivos de Son), Alex (Crossover). Presentado por Teo (El Complejo Lambda).
  • Programa Mejor Nóvel: Anatomía Deportiva, Arquivos de Son, El Salchichón. Presentado por ¿Y si no de qué?
  • Mejor Programa Musical: Resaca Musical, Discovery, Azúcar & Bembee, BSO. Presentado por El Desinformativo.
  • Mejor Programa Divulgativo / Cultural: El Detective, Arquivos de Son, El Complejo Lambda. Presentado por Iria (Malo Será)
  • Mejor Programa Magazine: Alegría, El Desinformativo, Falacalado. Presentado por Recendo.
  • Mejor Programa de Humor: Periscópicos, ¿Y si no de qué?, Sopas con onda. Presentado por Iván (Music Box).
  • Programa más caótico: Los Selenitas, ¿Hoy se sale, maricas?, Dentro de un orden. Presentado por Fernando (El Detective).
  • Mejor Promoción: BSO, Inframundo, El Complejo Lambda. Presentado por Rebeca (Café con gotas).
  • Mejor Locutora: Bea Ulalume (Alegría), Cristina (Zona Gaia) y Lo (Falacalado). Presentado por Periscópicos.
  • Mejor Locutor: Ozzy (El Desinformativo), Diego de la Vega (¿Y si no de qué?), Lolo (El Salchichón). Presentado por Bea Ulalume (Alegría).
  • Mejor Técnico de Sonido: Mariano (Alegría), Iverson (¿Y si no de qué?), Hugh (Inframundo). Presentado por Eli (El Oasis).
  • Oscuac Honorífico: Óscar (El Kamikaze). Presentado por Lolo (El Salchichón).
  • Mejor Programa: El Desinformativo, ¿Y si no de qué?, El Salchichón. Presentado por Falacalado.

Lista de Premiados:

  • El Kamikaze: Oscuac Honorífico.
  • BSO: 3 Oscuacs (además del Premio ¿Y si no de qué?) Y 5 nominaciones.
  • Arquivos de Son: 3 Oscuacs y 4 nominaciones.
  • ¿Y si no de qué?: 2 Oscuacs y 6 nominaciones.
  • El Desinformativo: 2 Oscuacs y 4 nominaciones.
  • Anatomía Deportiva: 1 y Oscuac 3 nominaciones.
  • Alegría: 1 Oscuac y 2 nominaciones.
  • Zona Gaia: 1 y Oscuac 2 nominaciones.
  • El Detective: 1 y Oscuac 2 nominaciones.
  • Sopas con onda: 1 y Oscuac 2 nominaciones.
  • La Gran Armada: 1 Oscuac y 1 nominación.
  • Los Selenitas: 1 Oscuac y 1 nominación.
  • El Salchichón: 3 nominaciones.
  • El Complejo Lambda: 3 nominaciones.
  • Periscópicos: 2 nominaciones.
  • Inframundo: 2 nominaciones.
  • Crossover: 2 nominaciones.
  • Dentro de un orden: 2 nominaciones.
  • Falacalado: 2 nominaciones.
  • Azúcar & Bembee: 1 nominación.
  • Discovery: 1 nominación.
  • Resaca Musical: 1 nominación.
  • ¿Hoy se sale, maricas?: 1 nominación.

En breve se colgarán vídeos y fotos de la gala.

Entrevista a El Detective (domingos, 13:00 – 14:00)

  • PDF: ¡Ajajá, te parecerá bonito!
  • El Detective: ¿Lo cuálo?
  • PDF: Te pasas el año entrevistando a los diferentes programas de la emisora. Tienes tooooodo el año para publicar tu propia entrevista, y la publicas (¡casualidad!) la semana de los Oscuacs.
  • ED: Sí, mi intención era publicarla en la web la semana de la gala porque contaba con que, al igual que el año pasado, sería en la gala donde se harían las votaciones; así disfrutaría de una publicidad extra debido a la conocida Ley de Yo Me Lo Guiso Yo Me Lo Como. Lo que no imaginaba era que este año se iba a votar desde la web, por lo que el conejo sacado de la chistera pierde su efecto publicitario: muchos programas ya han votado (cachis)… Por cierto, que la jugada le salió bien a Víctor Grande, que hizo el programa 10o de Sopas con Onda justo un día antes de que se abriesen las votaciones.
  • PDF: En fins… Empecemos con la entrevista. ¿Cómo participas en los Oscuacs (premios de una radio coruñesa) siendo miembro de una radio de Getafe?
  • ED: Soy socio de Radio Ritmo, aunque colaboro con Cuac FM en la web y como miembro de la Coordinadora de Actividades Paralelas. En el caso de los Oscuacs, El Detective participa por los 9 programas grabados y emitidos por primera vez en Cuac FM, no por los 6 programas grabados y emitidos por primera vez en Radio Ritmo. Aprovecho para agradecer a los socios de la emisora de Getafe que me diesen la oportunidad de seguir haciendo radio desde el Centro Cívico La Alhóndiga.
  • PDF: Con lo bien que iba PDF, ¿cómo te decidiste a cambiar de programa?
  • ED: No, PDF no iba bien. Era un programa irregular que a veces podía estar dedicado a hacer humor absurdo, a veces era magacín variado con algo de humor, a veces se dedicaba íntegramente a una serie de TV, y otras veces era un programa de entrevistas. Personalmente me encontraba mucho más cómodo con las entrevistas (como las de David Bravo o El Reno Renardo), y por su puesto en los programas en colaboración con BSO, como fueron los especiales de Star Wars y El Señor de los Anillos. Aunque no me cierro a juntarme con Javi y Adri para grabar de vez en cuando un especial como la Edición Pirata (emitida en horario de Discovery), no voy a volver a participar de forma regular en PDF porque creo que el formato se agotó mucho antes del final de la pasada temporada (eso no quita que otras personas puedan continuar el programa, si quieren).Me apetecía hacer un programa temático donde cada semana tratase lo más a fondo posible un tema determinado. En el programa sobre los OVNIs, probablemente el mejor de la temporada, analizamos el asunto desde un punto de vista escéptico, trayendo como invitados a Luis Alfonso Gámez (del blog Magonia), Borja Tosar (Vicepresidente de la Agrupación Ío), Daniel Fernández Mosquera (era profesor de Introducción a la Astrobiología en la UDC), además de nuestros compañeros Mariano y Bea de Alegría. En el de Sistemas Operativos, 3 informáticos de la emisora participaron en un debate defendiendo a muerte sus posiciones: Víctor Grande a Mac, Diego de la Vega a Ubuntu e Iverson a Windows. Quizá el que más ganas tenía de hacer fue el Capítulo VIII: La Monarquía, nada más (y nada menos) que con el Senador Iñaki Anasagasti al teléfono.
  • PDF: ¿Cuáles dirías que son las virtudes y defectos de tu programa?
  • ED: En cuanto a virtudes, que digo lo que pienso, que traigo invitados interesantes y creo que trato a fondo bien las cosas. En cuanto a defectos, que tengo mucho que mejorar como locutor y como técnico de sonido, que no siempre me sale el programa como a mí me gustaría, y que debería hacer más programas (cosa que espero corregir desde mayo y la temporada que viene).
  • PDF: Ahora la pregunta del millón. ¿Qué programas de Cuac FM escuchas más?
  • ED: Ufff… Trato de escucharlos todos (hace poco descubrí Multiplex, muy interesante programa musical, y con curiosas mezclas), pero obviamente es imposible; El Salchichón era una escucha obligada, pero ahora no emite. Siempre que me pilla en casa, y si no hay curro del master, escucho al menos uno al día de lunes a jueves (en directo, o por el podcast). Los lunes, Desinformativo. Los martes, Chanfaina Bizarra. Los miércoles era adicto a Sopas con onda, en cuyo programa 100 tuve el honor de participar. Y los jueves, Alegría, Zona Gaia, ¿Y si no de qué? y BSO. Eso no quita que de vez en cuanto escuche otros programas como Malo Será, Dentro de un ordenAnatomía deportiva, CrossOver, Los Selenitas, Falacalado, Periscópicos, Juventud Moderna (¡qué gran descubrimiento!) Arquivos de Son, Recendo, Unagui, El Complejo Lambda… ¡¡Pero entendedlo!! No puedo escuchar todo ;(
  • PDF: ¿Por qué hay que escuchar cada domingo a las 13:00 en Cuac FM la redifusión de los programas que hiciste en Radio Ritmo?
  • ED: Porque a quien le gustaba El Detective Cuac, le gustará El Detective Ritmo. Programas como el de la libertad de expresión, el de Malaprensa o el de Mi Mesa Cojea fueron muy interesantes, y agradezco a Cuac FM y Radio Filispim que reemitan los programas que hice por allá.

NOTA: Para ver la entrevista a PDF, pincha aquí.

O sábado, 27 de marzo de 2010, Gala dos Oscuacs presentada por…

En horario de máxima audiencia, Dani BSO, en ¿Y si no de qué? deu a exclusiva que todos esperabamos: quen serán os presentadores dos Premios Oscuacs 2010. E os gañadores son:

  • Presentadora: Lo, do programa Falacalado. Presentador: Walter, do programa ¿Y si no de qué?.
  • IMPORTANTE: Lo Falacalado renunciou a presentar os Oscuacs. Quen presentará os Oscuacs xunto a Walter será a 2ª máis votada, a escasa distancia: Cris, do programa Zona Gaia.

bso-054Walter

Crossover, en el EROSGalicia’10

Ayer, nuestros compañeros del programa de cine y tecnología CrossOver estuvieron realizando un reportaje audiovisual en el Festival de temática erótica EROSGalicia’10. Vídeos, audios y fotografías que tendrán a disposición de los oyentes de la emisora (y los lectores de su blog). Por lo pronto, me han adelantado esta fotografía, en la que 4 actrices porno posan con el micrófono de Cuac FM.

Pornocuac

Aprovechando que yo también me encontraba por allí (junto con Cris de Zona Gaia, que realizó su propio reportaje), me animé a hacerles una breve entrevista para que me contasen cómo se hace un reportaje:

Aunque seguramente el reportaje de CrossOver será mucho más completo, os adelanto algunas cosillas:

  • No se permite la entrada a menores de 18 años. Obviamente.
  • El último día para visitarlo es mañana domingo (7 de marzo) entre las 12:00 y las 22:00 (en el Expocoruña, cerca del Coliseum). La entrada son 20 €.
  • Hay atriles donde se montan espectáculos de todo tipo, incluyendo BDSM, LGBT, y striptease varios. En algunos piden la colaboración de gente del público.
  • Es muy interesante el stand Lazos, del Comité antisida de Ferrol, donde además de vender camisetas, regalan preservativos y dan información sobre sexo seguro.
  • Hay diversas tiendas donde comprar productos relacionados con el sexo.
  • Cerca de la entrada, hay una breve exposición de fotografía erótica muy recomendable.
  • Hay una ruleta donde se sortean masajes eróticos.
  • Una sala de cine X donde se está rodando una peli porno.
  • Y muchas cosas más. Permaneced atentos al reportaje de CrossOver.

Entrevista a Los Selenitas (jueves, 14:00-15:00)

  • El Detective: Las malas lenguas (y peor aún, Adri de Discovery) os consideran el nuevo PDF. ¿Consideráis que sois capaces de superar a ese programa, u os falta rodaje?
  • José: PDF es una de las fuentes de referencia que tenemos, pero hay más, sobretodo Chanfaina Bizarra y BSO con sus crossovers. No obstante poco a poco vamos dejando atrás los parecidos que nos unían a PDF y estamos labrando nuestra propia identidad.
  • Iván: Por ahora puede que nos falte algo de rodaje, pero por lo que se ve, si nos están preguntando esto, es porque nos hacemos notar y, si somos lo suficientemente grandes ahora como para que se hable de nosotros… Entonces no tengo ninguna duda de que acabaremos superando todas las expectativas.
  • ED: ¿Cuáles consideráis que son las claves más importantes a la hora de hacer humor?
  • Ana: Ser espontáneo y, sobre todo, pasárselo bien.
  • Iván: En mi modesta opinión el humor debe buscarse en lo cotidiano, en el día a día. No hay que proponerse una meta o una imitación, sino que cada cual lleva el humor según lo comprende, aprende, siente… Entre el equipo de Los Selenitas lo bueno que tenemos es que tenemos mucha variedad, y por tanto es casi imposible no haya nadie en el equipo que no sepa satisfacer las necesidades de reír del público en general. La clave a la hora de hacer humor, es empezar por uno mismo. Diviértete tú, y entonces podrás divertir a los demás.
  • ED: Explicadnos con detalle las virtudes y los defectos de ese gran programa llamado Los Selenitas.
  • Ana: Es muy difícil responder a esto desde dentro del programa… pero como mayor defecto (y pese a que hay muchos) diría que nos falta aprender mucho más y como virtud que tenemos muchas ganas de hacerlo.
  • José: Como principal virtud (y creo que clave a la hora de hacer un programa) es que nos lo pasamos bien y eso se nota. Yo destacaría también en el lado de las virtudes que siempre intentamos estar acompañados por algún otro programa del que intentamos aprender y conocer a sus integrantes. Además, siempre intentamos estar con la actualidad, para que el programa diga algo interesante a nuestros oyentes mientras pasan el rato escuchándonos. En el lado de los defectos hay muchos (síntoma también de que es un programa que está en su primera temporada). Por no contar demasiados me quedaré con uno, al programa no le vendría mal una renovación en el formato (pero todo se “andará”).
  • ED:  ¿Qué otros programas cuáqueros escucháis habitualmente?
  • José: Yo intento escuchar alguna emisión de cada uno para ver qué hacen y que ideas tanto técnicas como argumentales nos pueden aportar, pero los que más me gustan y que sigo con mayor asiduidad son Chanfaina Bizarra, Malo Será y BSO. ¿Y si no de qué?, Sopas con Onda y Discovery también son otros programas interesantes.
  • Ana: La verdad es que no escucho demasiados, pero si he escuchado BSO, Zona Gaia, Resaca Musical y Chanfaina Bizarra. Escuchar el resto de programas de Cuac es una tarea que me queda pendiente jejeje
  • ED: Cada jueves es de 14 a 15 es imperativa la escucha de los selenitas. ¿Por qué?
  • Ana: Pues creo que si se quiere pasar un rato divertido es un buen plan escuchar nuestro programa ¡¡¡y no porque sea nuestro!!! xDD
  • Iván: ¿Para que respirar? ¿Para que comer? ¿O dormir? Esta pregunta no haría falta. ¡¡¡YA QUE ESCUCHAR LOS SELENITAS ES UNA GRAN RAZÓN PARA VIVIR!!! Si quieres divertirte, escúchanos, pasar un buen rato, escúchanos, matar el tiempo con una compañía insuperable, ya sabes, sólo escúchanos.

Entrevista a Malo Será (lunes, de 23:00 a 24:00)

  • El Detective: Din as boas linguas que bebedes moito de Zapping. Explicádenos a vosa relación con este clásico cuáquero emitido en terras extrañas.
  • Isra: As boas e as malas (risas). É certo. Incluso diría que de non ser por Zapping non existiría Malo Será. Bebemos e lle debemos moito a Zapping. Con eles descubrimos unha maneira de facer radio como non escoitaramos nunca, un programa que nos facía estar pegados ó transistor as horas nas que emitían, e iso ten o seu mérito. Non o consigue todo o mundo, e aínda por enriba tivemos o pracer de contar con eles no Estudo como padriños. E que nos digan que bebemos de Zapping é toda unha honra, porque é dos mellores halagos que nos poden dicir.
  • ED: Explicádenos como sodes capaces de complementarvos, tendo personalidades tan variopintas.
  • I: Explicadnos cómo sois capaces de complementaros, teniendo personalidades tan variopintas. Creo que esa é unha das cualidades do programa. Non seguimos, por dicilo dalgunha maneira, unha “liña editorial”. Cada un ten o seu punto de vista e a expón como lle peta no momento que lle peta. Incluso tivemos algunha que outra discusión no aire por este mesmo motivo. Vamos, como a vida mesma. Penso que todos se poden sentir identificados con algún de nós nalgún momento do programa, porque temos opinións para dar e tomar. Pero en conxunto, creo que formamos un bo equipo.
  • ED: ¿Qué podedes mellorar de Malo Será? ¿Que defectos tendes? ¿E virtudes?
  • I: ¡Moitísimas cousas!, para comezar, o aspécto técnico, e para continuar, a locución, o respetar os turnos de palabra, o ser constantes nas seccións e sobretodo, o economizar o tempo. Vamos, que se nos nominades ó Oscuac ó Mellor Programa Caótico, entenderíamolo (OLLO, que non estamos pedindo ese Oscuac, que quede claro jeje).Sobretodo as virtudes que nos da a experiencia dos anos en Cuac FM, e que tódolos programas irán adquirindo co paso do tempo. Un exercizo de autocrítica é escoitar os primeiros programas e comparalos cos últimos. De certo que moitos se sorprenderían -para ben, por suposto-. Pero algunhas das virtudes que resaltaría de Malo Será serían a espontaneidade e a frescura: nin tódolos días temos as mesmas seccións, nin as mesmas seccións son iguais dun día para outro. Non sabes o que te podes atopar un luns ás 23 h. sintonizando Cuac FM.
  • ED: ¿Que programas cuáqueros escucoitades máis habitualmente?
  • I: Sempre procuramos escoitar a maior cantidade de programas posibel, pero por tempo e traballo/estudos non o temos fácil. De tódolos xeitos, sempre procuramos escoitar habitualmente Alegría, Desinformativo, Anatomía Deportiva, Zona Gaia, BSO, ¿Y si no de qué?, o que agora serán pequenos anacos de El Salchichón… e outros tantos que se me quedarán no tinteiro. Pero prometemos poñernos ó día cos podcast.
  • ED: Dádenos razones polas que, cada lunes ás 23:00, Malo Será (cuasi-anunciado na TV) debe ser escoitado.
  • I: (MODO psicoloxía inversa ON) Non escoitedes Malo Será. É vulgar, zafio, e absurdo. Vamos, que non ten chispa ningunha.
    (MODO psicoloxía inversa OFF) Agora en serio, coas nosas carencias e virtudes, cremos que logramos facer un programa máis ou menos entretido, nunha hora máis que inmellorabel para despedir un día tan noxento como o luns, cun sorriso na cara.

Entrevista al Desinformativo (lunes, 20:00 a 22:00)

  • El Detective: Ozzy, háblanos un poco de la evolución que El Desinformativo experimentó desde sus inicios en ésta, nuestra emisora. Garou, coméntanos tu experiencia en este programa.
  • Ozzy: Hay que decir que yo ya conocía CUAC FM desde 1997 (¡si!, un año despues de su creación), pero fueron programas como Emisión Imposible o Fraguel Rock lo que hicieron que yo empezara a interactuar con la emisora via teléfono; pero un día Javi Fraguel, que lo conocía de andar por los mismos bares asi como a otros cuácqueros míticos, me pregunto si me apetecía subir a la emisora a participar en uno de los últimos Fraguel Rock y fue ahi cuando realmente comprendí lo que era CUAC y empecé a darle vueltas a la posibilidad de hacer un programa…Corría el año 2004, en enero un gran amigo mío, el Sr. Xino, me comento que quería hacer un programa en CUAC FM, en una noche de fiesta le dije que le podía llamar El Desinformativo le hizo gracia y así se decidió el nombre…Creo recordar que el programa salió por primera vez a las ondas o la última semana de enero del 2004 o las dos primeras de febrero, no lo tengo claro, lo que sí tengo claro es que al segundo programa del Desinformativo (éste sí en febrero de 2004, no se el día) entró el Sr. Ozzy con la decisión de quedarse en las ondas.Las motivaciones iniciales por las que hicimos el programa era por el auge de la música comercial, de la radio fórmula, en fin, de los triunfitos… nuestra frase era que no queríamos destruirlos, queríamos desacreditarlos, ¡¡se podría decir que éramos un Desinformativo musical!!

    Lo bonito de esos inicios era que el Sr. Xino es de una cultura diferente a la mía, es de Venezuela, y yo de Monte Alto (jaja) y la improvisación se volvió el primer signo del programa: ninguno de los dos solíamos conocer la música que llevábamos y siempre quedaban bien aunque no tuvieran nada que ver sus gustos con los míos y entre canciones aprovechábamos para criticar toda la música comercial y todo sin ningún guión.

    Pronto nos dimos cuenta de que nuestras mentes querían más y, siempre escudándonos en la música, empezamos a atacar formas de vida, políticos, religiosos….en fin eso sólo fue el comienzo.

    Para la 2ª temporada tuve un disgusto que a la larga me vino bien radiofónicamente y en la vida en general: ¡¡mi compañero el Sr. Xino se marcha a Barcelona!! y entonces encajo el golpe y decido que esa temporada voy a hacer el programa YO SOLO para encontrarme en las ondas, para saber que es lo que realmente quería hacer, y poco a poco voy sacando inquietudes y mala hostia acumulada utilizando sobre todo las letras de las canciones para decir lo que quiero…

    A partir de la 3ª temporada empieza la búsqueda de colaboradores (en todos estos años hasta hoy en día ha pasado mucha gente por el programa: Fon, Emper, la sección radikal Juan Luis, la señorita Cordelia, Marcos, Malala, Pelis, María, Fer, Juan, la señorita Anaba, la Trigésimo Octava reencarnación del Sr.X, Cholo, Lobo, el Sr. McClane, Yeiko, Garou… ¡¡y seguro que olvido a alguien!!

    La temática empieza a sufrir cambios, el programa empieza a guionizarse, se empieza a meter noticias entre la mÚsica, aparecen secciones: de agenda cultural, seguimiento a conciertos, ¡de cine! (sí, Dani, de cine), de lecturas de libros…

    Tras muchos experimentos las noticias cada vez van ocupando más minutos en el programa y a dos meses de finalizar la 4ª temporada, aparece en el programa una persona fundamental: el Sr. Garou, su llegada coincide con la profesionalidad absoluta del programa, la cantidad de información que manejaba para el programa ya era impresionante.

    La 5ª temporada empezamos Garou y yo solos pero pronto se unirían el Sr. Lobo y la Trigésimo Octava reencarnación del Sr. X que se convertirán en el mejor equipo y más duradero que he tenido nunca (también nos acompañó la señorita Anaba en cuanto tenía tiempo) la música pasaba a ser un acompañamiento de nuestras voces y empezaba a plantearme la posibilidad de adquirir una hora más de programa porque el ritmo que llevábamos cada vez era más rápido y tenía tantas cosas que decir…

    En la 6ª temporada, el Sr. Garou se marchó a Madrid pero no abandonó el programa, siguió haciéndolo por teléfono desde Madrid, y aprovechando que estaba allí, le comenté que podía hacer algún tipo de trabajo de investigación y el Sr. Garou consiguió sacar entrevistas y visito sitios para hacer reportajes del tipo: en la cadena SER, en la COPE, en Radio Nacional, en la Iglesia de la Cienciología, en el Congreso de los Diputados, en Telemadrid… etc, y eso hizo que el programa diera un salto de calidad enorme.

    Y,finalmente,ahora nos encontramos en la 7ª temporada, por fin ya con dos horas de programa (estoy pensando en coger una tercera porque todavía vamos muy justos de tiempo…) el Sr.Garou ha vuelto a Coruña y mantenemos el mismo equipo de las dos últimas temporadas, aún tengo mas ilusión y fuerza ahora que cuando empecé, así que vais a tener Desinformativo para rato, queridos oyentes…

    Garou: La leche…¿evolución personal o del programa? A ver, llegué sobre abril del 2007 (finales de la 4ª temporada). El formato del programa estaba bastante definido en esa época (noticias, comentarios y musica), y en la temporada 5ª comencé a hablar de paranoias de la realidad (falacias, religiones, escandalos empresariales e incongruencias varias en este mundo). En la sexta fui a Madrid por motivos personales y continué con mi sección bajo la amenaza del lag, la batería del móvil… y Sr. Ozzy pidiendo que fuese a sitios con politicos, para entrevistarlos… y resulta difícil hacerlo cuando alguien se “defiende” a través del distanciamiento, aunque esté a un metro de tí (truco mental: SOLO SON HUMANOS. Bueno, la Espe no…)
    Y ahora esta temporada… la verdad es que no me he movido mucho en lo que va de temporada, para mí otoño es la época de mayor trabajo del año, y… no estaba. En fin, por lo menos ya se que el próximo objetivo es la Xunta. Que se enteren de que existimos…

  • ED: Elaborad un ranking de los 5 personajes más criticados en la historia de vuestro programa, y explicadnos por qué.
  • O:  Joder, qué pregunta más difícil. Con el que empecé a cebarme fue con:- Paco Vázquez, a este señor le han publicado dos libros de 400 páginas con todos sus chanchuchos, fue y sigue siendo un déspota, decía que era socialista cuando todo el mundo sabia que era del Opus… ¿quieres que siga? Mejor no, que me enveneno.- Fraga, este superviviente de todos los regímenes políticos en los que estuvo, es un personaje que dio mucho miedo. Yo le contaré a mis hijos cuentos de miedo con Fraga de protagonista… Y aparte de todas las cafradas que hizo este señor, como firmar sentencias de muerte cuando era ministro de Franco, lo que más me molestó fue la respuesta a la catástrofre del Prestige.- José María Aznar, un hombre que en su primer mandato es capaz de pactar con ¡¡¡¡nacionalistas vascos y nacionalistas catalanes para llegar al poder!!!! y que luego con mayoría absoluta se gana a pulso el odio de mas de la mitad de España, con temas como la LOU, el Decretazo, el Prestige… ¡¡¡y sobretodo la guerra!!! Qué más decir…

    George W. Bush, sobre este personaje yo tengo mi propia teoría, creo que se hacía pasar por tonto para justificar sus terribles acciones pero que de tonto no tiene nada… lo odio, odio a este personaje, cuántas vidas se han ido por su culpa.

    – El quinto no puede ser un personaje tiene que ser algo abstracto que son LAS RELIGIONES, que son lo peor de la humanidad ¡¡TODAS!!

    G: En primer lugar no pondría a un ser humano, sino a un ente: los medios de comunicación empresariales. Ya no hay un espiritu de “búsqueda” mas allá del google… por parte de los medios. Los periodistas de este país le meten unas ganas tremendas porque saben que hay “algo” en el acto de informar que te llena de una manera única. Son adictos a ello. En cambio los medios de comunicación son adictos al dinero. Y si no hay medios para “vivir” el periodismo, no hay información, sólo “comunicación empresarial”…

    Bush. Este “ente humano” le provocó una acidez de estómago tal al Sr. Ozzy que empezó a hacer comentarios sobre él en un programa de música… Y la verdad, es que fue un Hitler perfecto durante ocho años, y nos las coló TODAS al Planeta entero.

    Rajoy. Más que Zapatero, que es el siguiente en la lista. Pero este es mas “In”. Incompetente. Incapaz. Vamos, es el sparring del PP entero…

    Zapatero. Porque aunque a día de hoy sea un muñón, empezo bien: ley del matrimonio, le tocaba los huevos al clero, fue nuestro “Obama” español… (Sí, va con segundas XD)

    Berlusconi. creo que en el ránking de críticas va por delante del Papa más que nada porque sale mas en sus medios de comunicación XD. Y ya son demasiados años cagandose en toda Italia como para que no aparezca en este ranking…

  • ED: ¿Qué virtudes y defectos destacaríais de vuestro programa?
  • O: Virtudes: el programa es rápido para ser dos horas, las opiniones son frescas (a mis colaboradores no les digo nada de lo que voy a plantear así dicen lo primero que piensan) y son cercanas a la gente puesto que nosotros somos gente de la calle y sobre todo, no nos casamos con nadie.Defectos: a veces me travo un poco al leer porque es mucha la cantidad de información que doy por programa; a veces las opiniones se radicalizan demasiado y ése no es el objetivo; a veces los colaboradores se pisan entre ellos, pero cada vez menos.
  • G: El bien y el mal son conceptos que no tenemos por que barajar. El programa es espontáneo, con un guión que marca el Sr. Ozzy a traves de las noticias diarias. Así que las virtudes y defectos son las que tenemos como personas. Yo me pierdo a veces en medio del programa, el Sr. X^38 lanza unos comentarios que pueden parecer ofensivos (si no sientes el tema del que se habla), y el Sr. Yeiko ultimamente viene con traje y corbata a la pecera. Es grotesco tratar de definir lo bueno y lo malo. Pero lo mejor, sin duda, es la libertad que hay para cagarla, a condición de aprender de la cagada cometida.
  • ED: ¿Qué programas de Cuac escucháis habitualmente?
  • O: Escucho muchísimo Cuac, estoy enganchado totalmente. Los programas que más me gustan no son pocos y son: Malo Será, Alegría, Café con Gotas, El Salchichón, Periscópicos, Sopas con onda, Zona Gaia, ¿Y si no de qué?, BSO, Inframundo, Fala Calado, Arquivos de Son y me llama mucho la atención La Gran Armada.
  • G: … en mi casa se escucha fatal Cuac y aún no tengo Internet, así que me bajo lo que puedo de los podcast… Pero escucho Alegría, Periscópicos, YSNDQ, El Salchichón, y aún me tengo que bajar unos cuantos mas al portátil (¿El Detective también vale de Cuac?)… pero he perdido mi reproductor de mp3… a ver si hay rebajas XD
  • ED: Dadnos razones por las que el Desinformativo ha de ser escuchado por todos cuando en el Monte Zapateira y casi todo el Planeta Tierra sea lunes de 20:00 a 22:00…
  • O: Porque el programa es un desahogo total, porque nuestras opiniones las sentiréis muy cercanas, porque creemos en la conciencia social y en la unión de la gente para luchar todos juntos por nuestro derechos.
  • G: Los líderes políticos, sindicales, sociales, religiosos y demás no ayudan a pensar, en esta época solo guían, ordenan o prohíben, según de donde salga el dinero que los mantiene.A quien crea el dinero le da igual la crisis, aunque lo tengan oscuro con la quiebra de los bancos y grandes compañías. Irse al paro con 5 millones de euros no es ser un “Parado”.

    Así que aquí estamos, sobreviviendo rodeados de un caos invisible, deseando que nos dejen en paz en nuestra casa (hipotecada), viendo nuestra vida y la de los demás a traves de la televisión y deseando ganar un concurso, una lotería, ALGO que te quite de la monotonía en la que se ha convertido tu realidad

    …Lo peor de todo es creer que la forma de mostrarnos la realidad que tiene la televisión o la prensa es la que más se ajusta a como somos nosotros, a nuestra forma de ser. ¿Alguien duda acaso que los medios de comunicación no transmiten emociones?

    Hay formas de ver “la realidad” que son auténticas cadenas para el ser.

    Hay que romperlas, no ya para ser “libre”, sino para ser tu mismo.