Entrevista a Los Selenitas (jueves, 14:00-15:00)

  • El Detective: Las malas lenguas (y peor aún, Adri de Discovery) os consideran el nuevo PDF. ¿Consideráis que sois capaces de superar a ese programa, u os falta rodaje?
  • José: PDF es una de las fuentes de referencia que tenemos, pero hay más, sobretodo Chanfaina Bizarra y BSO con sus crossovers. No obstante poco a poco vamos dejando atrás los parecidos que nos unían a PDF y estamos labrando nuestra propia identidad.
  • Iván: Por ahora puede que nos falte algo de rodaje, pero por lo que se ve, si nos están preguntando esto, es porque nos hacemos notar y, si somos lo suficientemente grandes ahora como para que se hable de nosotros… Entonces no tengo ninguna duda de que acabaremos superando todas las expectativas.
  • ED: ¿Cuáles consideráis que son las claves más importantes a la hora de hacer humor?
  • Ana: Ser espontáneo y, sobre todo, pasárselo bien.
  • Iván: En mi modesta opinión el humor debe buscarse en lo cotidiano, en el día a día. No hay que proponerse una meta o una imitación, sino que cada cual lleva el humor según lo comprende, aprende, siente… Entre el equipo de Los Selenitas lo bueno que tenemos es que tenemos mucha variedad, y por tanto es casi imposible no haya nadie en el equipo que no sepa satisfacer las necesidades de reír del público en general. La clave a la hora de hacer humor, es empezar por uno mismo. Diviértete tú, y entonces podrás divertir a los demás.
  • ED: Explicadnos con detalle las virtudes y los defectos de ese gran programa llamado Los Selenitas.
  • Ana: Es muy difícil responder a esto desde dentro del programa… pero como mayor defecto (y pese a que hay muchos) diría que nos falta aprender mucho más y como virtud que tenemos muchas ganas de hacerlo.
  • José: Como principal virtud (y creo que clave a la hora de hacer un programa) es que nos lo pasamos bien y eso se nota. Yo destacaría también en el lado de las virtudes que siempre intentamos estar acompañados por algún otro programa del que intentamos aprender y conocer a sus integrantes. Además, siempre intentamos estar con la actualidad, para que el programa diga algo interesante a nuestros oyentes mientras pasan el rato escuchándonos. En el lado de los defectos hay muchos (síntoma también de que es un programa que está en su primera temporada). Por no contar demasiados me quedaré con uno, al programa no le vendría mal una renovación en el formato (pero todo se “andará”).
  • ED:  ¿Qué otros programas cuáqueros escucháis habitualmente?
  • José: Yo intento escuchar alguna emisión de cada uno para ver qué hacen y que ideas tanto técnicas como argumentales nos pueden aportar, pero los que más me gustan y que sigo con mayor asiduidad son Chanfaina Bizarra, Malo Será y BSO. ¿Y si no de qué?, Sopas con Onda y Discovery también son otros programas interesantes.
  • Ana: La verdad es que no escucho demasiados, pero si he escuchado BSO, Zona Gaia, Resaca Musical y Chanfaina Bizarra. Escuchar el resto de programas de Cuac es una tarea que me queda pendiente jejeje
  • ED: Cada jueves es de 14 a 15 es imperativa la escucha de los selenitas. ¿Por qué?
  • Ana: Pues creo que si se quiere pasar un rato divertido es un buen plan escuchar nuestro programa ¡¡¡y no porque sea nuestro!!! xDD
  • Iván: ¿Para que respirar? ¿Para que comer? ¿O dormir? Esta pregunta no haría falta. ¡¡¡YA QUE ESCUCHAR LOS SELENITAS ES UNA GRAN RAZÓN PARA VIVIR!!! Si quieres divertirte, escúchanos, pasar un buen rato, escúchanos, matar el tiempo con una compañía insuperable, ya sabes, sólo escúchanos.

Todavía estades a tempo de presentar os Oscuacs 2010Todavía estáis a tiempo de presentar los Oscuacs 2010

¡Ampliamos el plazo hasta el 26 de Febrero!

¿Eres soci@ de CUAC y te apetece presentar los Oscuacs 2010? Si te apetece ponerte delante del atril en la gala de los Oscuacs que se celebrará el próximo 27 de Marzo en Billares Don Bosco, anímate a participar en este casting virtual.

Lo único que tienes que hacer es enviar un email a paralelas@cuacfm.org diciendo quien eres, cual es tu prográma y porqué te gustaría presentar la Gala de los Oscuacs 2010.

Este buscamos a un presentador y a una presentadora. Tenéis de plazo para enviar este email hasta el 26 de Febrero. A partir de esa fecha, pondremos un apartado en la web para que la gente vote por vosotros. El chico y la chica más votados serán los presentadores de este año (y os tocará poneros a currar con la coordinadora de actividades paralelas en la organización del evento).

RECUERDA: ENVIA UN MAIL A PARALELAS@CUACFM.ORG CON TU NOMBRE, PROGRAMA Y CUÉNTANOS PORQUÉ QUIERES PRESENTAR LOS OSCUACS DE ESTE AÑO.

Entrevista a El Complejo Lambda (viernes, 22:00 – 24:00)

  • El Detective: Uno de los mejores programas de videojuegos de toda España se hace en Cuac FM: El Complejo Lambda. Comentadnos cómo os animasteis a participar en esta emisora comunitaria.
  • El Complejo Lambda: Todo empezó en mayo de 2008. Tras participar esporádicamente en el programa de radio sobre videojuegos de Albacete “El Reino Champiñón”, me hice esta pregunta: ¿por qué no un programa gallego sobre videojuegos?Tras mucho investigar y gracias a Alejandro, de CrossOver, descubrí que Cuac FM buscaba programas nuevos para su parrilla. Animado por Jorge, actual locutor del programa y encargado de las noticias, decidimos comenzar el proyecto. Queríamos aportar algo nuevo al panorama nacional de podcast de videojuegos.

    Hemos evolucionado mucho y hemos incorporado nuevos miembros al equipo, lo cual nos ha dado, poco a poco, una mayor repercusión; repercusión que nos ha permitido ser invitados a otros programas de grandísima importancia y que nos ha dado unos oyentes fieles que nos acompañan cada viernes noche de 22:00 a 00:00. Para nosotros eso es impagable y lo es también el hecho de que tengamos oyentes tan fieles y comprometidos que colaboran en nuestro día a día con plataformas como Radio Lambda (un streaming alternativo al de Cuac FM), nuestro canal de Twitter o incluso un blog no oficial.

    Como dato adicional quisiera añadir que acabamos de abrir una redacción para el blog; redacción que está formada por algunos de nuestros oyentes, de todas las puntas del país. Más info en nuestro blog.

  • ED: ¿Qué opináis de las revistas especializadas sobre videojuegos?
  • ECL: Últimamente proliferan (otra vez) las revistas sobre videojuegos. El asunto es que, a nuestro juicio, las revistas físicas tienen un “target” bastante determinado; niños y jóvenes. A alguien que sepa del mundillo no le hará mucha gracia leer los artículos que albergan.En cuanto a revistas online, estamos en un gran momento. Antes todo el mundo entraba en la “archi-conocida” Meristation. Ahora mismo hay muchísimas opciones e incluso nosotros aportamos una propia con nuestro blog oficial, en el que además de poder descargar el programa, también contiene análisis de juegos, artículos de opinión y demás.
  • ED: ¿Qué virtudes y defectos tiene El Complejo Lambda?
  • ECL: No es muy correcto que seamos nosotros mismos los que hablemos de las virtudes (eso tendrá que juzgarlo el público), no obstante sí creemos que aportamos algo. El Complejo Lambda es un grupo de amigos entendidos de videojuegos que hablan y discuten sobre el tema con una gran diversidad de opinión y con total libertad frente a distribuidoras.Como defectos, obviamente destaca nuestra “efuroria ocasional” que deja sordo a más de uno, nuestros pequeños errores diarios (especialmente los de un servidor) que hacen que en ocasiones anuncie secciones antes de tiempo y, sobre todo, el pesado de Gabe Newell, que nos llama continuamente para que lo entrevistemos…
  • ED: Comentadnos otros programas de Cuac FM que escuchéis habitualmente.
  • ECL: Casi todos los componentes solemos estar muy liados, pero de vez en cuando sacamos tiempo para escuchar CrossOver, BSO e ¿Y si no de qué?. Puede parecer una casualidad, porque justamente empezamos todos casi en la misma época, pero creemos que son programas con un gran potencial y nos divierten mucho.
  • ED: Finalmente, explicadnos por qué los oyentes han de escuchar El Complejo Lambda cada viernes de 22 a 24 horas.
  • ECL: Nadie está obligado a hacerlo, pero a si queréis “soldados uber-cachas con motosierras, Where is my wife!!!, SOLD, SOLD, SOLD! y chistes sobre Gabe Newell”, éste es vuestro programa. Para los que todavía no entiendan esto, les recomendamos que descarguen nuestro podcast o que nos acompañen el viernes que viene.Por cierto, recomendamos encarecidamente que nos escuchéis en directo. Cada viernes noche hay un gran ambiente por nuestro foro y chat; la gente aporta comentarios al programa, discute sobre videojuegos y se lo pasa bien. ¡Animaos a participar!

Entrevista a Recendo (martes, 19:00 – 20:00)

  • El Detective: ¿En qué consiste Recendo, e como tomáchedes a decisión de montar este programa?
  • Recendo: Recendo é un programa “de variedades”, sociedade-actualidade-cultura… Con entrevistas telefónicas e en directo. Tertulias (faladoiros en galego), e diversos comentarios críticos e lecturas sobre cuestións de actualidade.En realidade comezamos có programa dun xeito absolutamente casual. Foi unha proposta do presi da nosa asociación no mes de maio pasado, e á vista de que na grella de CUAC tíñamos espazo, tirámonos á piscina no mes de outubro, sen saber moi ben nin como se montan noticias, nin como era a parte técnica, nin como son os tempos… É dicir, sen saber facer radio, alí estabamos absolutamente intrépidas e intrépidos facendo este Recendo perfumado de cultura e música da nosa cidade, da Coruña, e tamén da nosa Galiza.
  • ED: Como Asociación Cultural que sodes, ¿credes que nesta cidade se lle da á cultura a importancia que merece? ¿Credes que á xuventude nos interesa a cultura?
  • R: Efectivamente a equipa do programa está en CUAC por “obra e graza” da Agrupación Cultural Alexandre Bóveda. Entidade de carácter cultural ben situada na cidade da Coruña dende hai xa case 35 anos.En canto á pregunta en torno á importancia que lle damos á cultura as coruñesas e os coruñeses, é certo que temos unha grande oferta cultural na cidade. Outra cousa ben distinta é se a oferta que tanto as institucións públicas como as distintas organizacións sociais realizan, é ou non é a mais axeitada.En moitas ocasións temos oferta cultural mais que suficiente de actuacións e eventos que veñen de fora da Galiza. Orquestras sinfónicas, obras de teatro que veñen facer “bolos” a provincias, zarzuelas… ¡Perfecto!, máis que pasa cós grupos de música, teatro, novelistas, ensaístas, artistas da imaxe (pintura, escultura, fotografía, cine…); que pasa coa oferta de producción propria, de producción coruñesa e galega?.

    Neste aspecto podemos dicir que non se valora ben o proprio, polo tanto tampouco se oferta como actividade cultural.

    En calquera caso, nestes últimos dous ou tres anos algo cambiou. Por fin podemos ir ver grupos de danza e teatro galegos. Por fin podemos escoitar a nosa música –e non só a tradicional, que tamén-, a música de xente nova que forma grupos e precisa espazos para ser ouvida, encomeza a ser coñecida; preséntanse libros escritos por galegas e galegos… algo está a cambiar.

    A verdade é que si vemos esforzos por parte das institucións, máis aínda queda moito por facer, sobre todo para que a xente máis nova se achegue á cultura: A visitar expos, ver pelis, acudir a algunha conversa cultural… A xente nova súmase con facilidade a eventos musicais. Seguro!, máis hai outros moitas cousas que nos poden completar e enriquecer e divertir coma a pintura, os roteiros pola cidade, os cursos de fotografía ou de plástica, a historia máis nosa, máis próxima… aos que se vota en falla que acuda mais xente nova.

  • ED: Facede autocrítica do voso programa: puntos positivos, e negativos de Recendo.
  • R: Facer autocrítica do noso programa é fácil: Aínda non sabemos facer radio, nin con minúsculas nin con MAIÚSCULAS. Estamos aprendendo.Temos a grande fortuna de que as compañeiras e compañeiros dos distintos programas e distintas equipas de coordenación de CUAC, son xente absolutamente entregada, xenerosa e coa que agardamos aprender moito e axiña.
  • ED: De toda a grella de Cuac FM, ¿que programas escoitades máis frecuentemente?
  • R: A verdade é que ao principio non escoitabamos CUAC –ou escoitabamos moi poucas emisións-, máis agora xa estamos enganchadas e enganchados.Eu persoalmente, teño sempre CUAC pinchado na casa. Polo tanto, entre “on line” e redifusión, escoito toda a grella.E logo escoito algún programa en podcast para aprender, como é o caso dos Desinformativos (son unha fan tola do Ozzy).
  • ED: Final e brevemente, indicádenos por que os oíntes han de escoitar Recendo cada martes ás 19:00.
  • R: Brevisimamente: Porque nos contamos a actividade cultural, social e incluso política da nosa cidade con outra mirada e doutra maneira.Nos amamos á nosa cidade e a nosa bisbarra, amamos a nosa lingua e a nosa cultura, amamos as nosas tradicións e aos nosos devanceiros. E tamén amamos e loitamos polo noso futuro.Estamos orgullosas e orgullosos do que é de nós.

    En definitiva, que estamos tolas e tolos pola nosa Galiza.

    E nótase cando contamos as nosas cousas na radio.

    Recendo” recende a palabras, imaxes e música fermosas.

Entrevista a CrossOver (lunes, 14:00 – 16:00)

  • El Detective: ¿Qué tipo de cine soléis tratar en CrossOver?
  • Crossover: Nos gusta hablar mucho de cine elitista independiente: von Trier, Seidl, Loach, Cronenberg. O eso es lo que le gustaría decir a Alex, jejeje. Aunque tratamos todo tipo de películas, intentamos hablar de esas que son buenas pero por algún motivo no han llamado suficiente la atención del publico, o que aún siendo comerciales sorprenden por su calidad. Aunque tampoco desechamos hablar de cosas más… de “masas”.Para los especiales de cine que solemos hacer tenemos un criterio más o menos claro: elegimos las películas que dejaron una clara huella en su genero o que destacan por algo. Por ejemplo, en el especial de “Heroes de acción” tocamos películas que marcaron época como “La Jungla de Cristal”, “Arma Letal” y en general todo lo de Schwarzenegger.
  • ED: ¿Qué opinión tenéis de la radio digital? ¿La véis viable?
  • C: Yo creo que la radio como la conocemos, al igual que la televisión, está muriéndose. Si bien aún no agoniza llegará un día en que internet cambiará totalmente el modelo de difusión actual. De la misma manera que se habla ya de “periodismo 2.0”, dentro de no mucho los medios como la radio y la televisión se verán obligados a migrar a la gran red de redes.Ahora bien, y centrándonos más en lo que es la radio digital terrestre, tras el gran salto a la TDT (salto que países vecinos dieron hace ya algún tiempo) sería lógico pensar que la radio debería seguir el mismo camino de evolución a un sistema mucho más eficiente y con oportunidades aún sin explotar.
  • ED: ¿Cuáles son las virtudes y defectos que más destacáis de vuestro programa?
  • C: Supongo que nuestro defecto más grande es la cantidad de spoilers que hacemos, muchas veces sin darnos cuenta, pero es complicado discutir sobre algo sin mencionar ciertas escenas. A veces dices algo que en el momento no consideras spoiler pero al escucharlo del podcast te das cuenta de que la has cagado. Aunque es cierto que tenemos muchos defectos, quizás éste sea el más grande de todos ellos. Y en eso coincidirán nuestros oyentes, en especial aquellos que dejan de escucharnos en cuanto acabamos la parte tecnológica del programa para evitarse spoilers, jeje. Incluso hay veces que ni nuestro técnico nos escucha para evitarlos.Hablar de las virtudes es algo ya más complicado. Supongo que de esas cosas deberían hablar personas no implicadas en el programa. No obstante, hay algo de lo que estamos contentos, y es que nuestra sección de tecnología, si la comparas con muchos podcast que hay por internet sobre el tema, te das cuenta de que, joder, no lo hacemos nada mal.
  • ED: ¿Qué otros programas de la emisora escucháis a menudo?
  • C: ¡Qué pregunta más punzante y previsible! Aunque escucho bastantes podcast he de reconocer que son pocos los programas de Cuac que seguimos, en general, todo el equipo de CrossOver. Yo suelo escuchar ¿Y sinó de que?, Fala Calado, El Complejo Lambda, El Salchichón y BSO.
  • ED: ¿Por qué razones un oyente ha de escuchar, cada lunes, de 14 a 16 horas (o, en ciertos maratones, a las tantas de la madrugada), el programa CrossOver?
  • C: Lo del maratón fue la ostia, muy duro. Acabamos a las 9 de la mañana, pero muchos de los miembros de CrossOver, así como del Complejo Lambda, estuvimos ahí desde las 3:00 de la mañana. Aún asi es una experiencia que repetiría sin dudarlo.Creo que la gente debería escuchar el programa por dos cosas. La primera es que no somos como los demás programas de tecnología o cine. Nosotros no tenemos que responder ante nadie, podemos decir las cosas que queremos y como queremos sin miedo a represalias. Sabemos lo que la gente quiere ver u oir en el análisis de una película, o a la hora de hablar de algún tema tecnológico, porque nosotros somos como esa gente de a pie, nos preguntamos las mismas cosas y tenemos las mismas dudas.

    Y en segundo lugar, porque somos tu programa de tecnología y cine. Jejeje.

¿Queres presentar os Oscuacs 2010?¿Quieres presentar los Oscuacs 2010?

¿Eres soci@ de CUAC y te apetece presentar los Oscuacs 2010? Si te apetece ponerte delante del atril en la gala de los Oscuacs que se celebrará el próximo 27 de Marzo en Billares Don Bosco, anímate a participar en este casting virtual.

Lo único que tienes que hacer es enviar un email a paralelas@cuacfm.org diciendo quien eres, cual es tu prográma y porqué te gustaría presentar la Gala de los Oscuacs 2010.

Este buscamos a un presentador y a una presentadora. Tenéis de plazo para enviar este email hasta el 15 de Febrero. A partir de esa fecha, pondremos un apartado en la web para que la gente vote por vosotros. El chico y la chica más votados serán los presentadores de este año (y os tocará poneros a currar con la coordinadora de actividades paralelas en la organización del evento).

RECUERDA: ENVIA UN MAIL A PARALELAS@CUACFM.ORG CON TU NOMBRE, PROGRAMA Y CUÉNTANOS PORQUÉ QUIERES PRESENTAR LOS OSCUACS DE ESTE AÑO.

Entrevista a Malo Será (lunes, de 23:00 a 24:00)

  • El Detective: Din as boas linguas que bebedes moito de Zapping. Explicádenos a vosa relación con este clásico cuáquero emitido en terras extrañas.
  • Isra: As boas e as malas (risas). É certo. Incluso diría que de non ser por Zapping non existiría Malo Será. Bebemos e lle debemos moito a Zapping. Con eles descubrimos unha maneira de facer radio como non escoitaramos nunca, un programa que nos facía estar pegados ó transistor as horas nas que emitían, e iso ten o seu mérito. Non o consigue todo o mundo, e aínda por enriba tivemos o pracer de contar con eles no Estudo como padriños. E que nos digan que bebemos de Zapping é toda unha honra, porque é dos mellores halagos que nos poden dicir.
  • ED: Explicádenos como sodes capaces de complementarvos, tendo personalidades tan variopintas.
  • I: Explicadnos cómo sois capaces de complementaros, teniendo personalidades tan variopintas. Creo que esa é unha das cualidades do programa. Non seguimos, por dicilo dalgunha maneira, unha “liña editorial”. Cada un ten o seu punto de vista e a expón como lle peta no momento que lle peta. Incluso tivemos algunha que outra discusión no aire por este mesmo motivo. Vamos, como a vida mesma. Penso que todos se poden sentir identificados con algún de nós nalgún momento do programa, porque temos opinións para dar e tomar. Pero en conxunto, creo que formamos un bo equipo.
  • ED: ¿Qué podedes mellorar de Malo Será? ¿Que defectos tendes? ¿E virtudes?
  • I: ¡Moitísimas cousas!, para comezar, o aspécto técnico, e para continuar, a locución, o respetar os turnos de palabra, o ser constantes nas seccións e sobretodo, o economizar o tempo. Vamos, que se nos nominades ó Oscuac ó Mellor Programa Caótico, entenderíamolo (OLLO, que non estamos pedindo ese Oscuac, que quede claro jeje).Sobretodo as virtudes que nos da a experiencia dos anos en Cuac FM, e que tódolos programas irán adquirindo co paso do tempo. Un exercizo de autocrítica é escoitar os primeiros programas e comparalos cos últimos. De certo que moitos se sorprenderían -para ben, por suposto-. Pero algunhas das virtudes que resaltaría de Malo Será serían a espontaneidade e a frescura: nin tódolos días temos as mesmas seccións, nin as mesmas seccións son iguais dun día para outro. Non sabes o que te podes atopar un luns ás 23 h. sintonizando Cuac FM.
  • ED: ¿Que programas cuáqueros escucoitades máis habitualmente?
  • I: Sempre procuramos escoitar a maior cantidade de programas posibel, pero por tempo e traballo/estudos non o temos fácil. De tódolos xeitos, sempre procuramos escoitar habitualmente Alegría, Desinformativo, Anatomía Deportiva, Zona Gaia, BSO, ¿Y si no de qué?, o que agora serán pequenos anacos de El Salchichón… e outros tantos que se me quedarán no tinteiro. Pero prometemos poñernos ó día cos podcast.
  • ED: Dádenos razones polas que, cada lunes ás 23:00, Malo Será (cuasi-anunciado na TV) debe ser escoitado.
  • I: (MODO psicoloxía inversa ON) Non escoitedes Malo Será. É vulgar, zafio, e absurdo. Vamos, que non ten chispa ningunha.
    (MODO psicoloxía inversa OFF) Agora en serio, coas nosas carencias e virtudes, cremos que logramos facer un programa máis ou menos entretido, nunha hora máis que inmellorabel para despedir un día tan noxento como o luns, cun sorriso na cara.

Entrevista a Anatomía Deportiva (lunes, de 22:00 a 23:00)

  • El Detective: ¿Por qué decidiste convertir en programa propio lo que en principio era una sección de Dentro de un orden?
  • Anatomía Deportiva: Siempre me encantaron los deportes. Cuando tuve la oportunidad de tener una sección de deportes en Dentro de un orden siempre se nos hacia muy justo el tiempo. Era mucha gente la que en un espacio de 15 – 20 minutos tenía que resumir sus deportes. Era el caso por ejemplo de Ignacio que se recorria media España haciendo reportajes del mundo del motor y participaba con nosotros por teléfono. Luego por ejemplo Benito y Álvaro también tenian su pequeña “porción” de seccón y no teniamos espacio para dar cabida a todo en tan poco tiempo. Además de esto un día que fui a Diez de Diez Mariano y Tomy me propusieron que le vendría bien a la emisora tener un programa de deportes y eso fue el paso definitivo hasta hoy.
  • ED: ¿Cómo haces para conseguir a entrevistados de ese nivel?
  • AD: Pues tengo la enorme suerte de contar con gente en el equipo de Anatomía muy ligada al deporte profesional. Es el caso por ejemplo de Benito que tiene enormes contactos dentro del atletismo y del deporte local o Nacho en el mundo del motor o mismo yo y Álvaro, que también tenemos nuestros contactos en el mundo del fútbol y del baloncesto. También los propios invitados que vienen al programa tienen la gentileza de abrirnos las puertas y facilitarnos los contactos con otros deportistas. Además hay que sumarle a eso bastante trabajo sobre todo porque es gente muy ocupada y tienes que adaptarte a sus horarios y sus circunstancias y también un trabajo considerable de documentación y producción.
  • ED: Virtudes y defectos de Anatomía Deportiva.
  • AD: Creo que no se pueden condesar más deportes en una hora jajjaja. Intentamos darle importancia también a deportes “minoritarios” (aunque no me gusta llamarlos así) y que no tienen tanta trascendencia como el fútbol o baloncesto o otros más conocidos. Otra virtud importante es la calidad humana del programa y la enorme profesionalidad de la gente integrante del equipo.
    Defectos: a veces queremos aportar tantas cosas en tan poco tempo que cuando hay debates a veces nos atropellamos un poco los unos a los otros pero es subsanable. Otro defecto o asignatura pendiente que tenemos es seguir informándonos de muchos deportes que no se conocen y que practican muchísimos deportistas. Se lo merecen.
  • ED: Programas de Cuac FM que suele escuchar el director de Anatomía Deportiva.
  • AD: Lo reconozco soy un radiadicto de Cuac. Tengo un propósito que poco a poco quiero cumplir, y es escuchar todos los programas de la emisora varias veces. De momento debo llevar un 60% aproximadamente de la parrilla de Cuac FM. Hay muchísimos programas que me gustan; te podría decir decenas pero hay algunos por los que tengo especial predilección: BSO, El Desinformativo, Fala Calado, ¿Y si no de qué?, Sopas con onda, El Detective, Alegría, Malo Será
  • ED: ¿Por qué debemos escuchar Anatomía Deportiva cada lunes a las 22:00 en el 103.4 FM?
  • AD: Pues porque pienso que es un programa que ofrece mucha variedad y posibilidades dentro del deporte. Además, creo que es un programa que está en expansión, y no quiero anticipar nada, pero los invitados que vamos a tener en próximas ediciones de Anatomía estoy seguro que no van a dejar indiferente a nadie. Y otro motivo es porque es un programa de Cuac.

Entrevista al Desinformativo (lunes, 20:00 a 22:00)

  • El Detective: Ozzy, háblanos un poco de la evolución que El Desinformativo experimentó desde sus inicios en ésta, nuestra emisora. Garou, coméntanos tu experiencia en este programa.
  • Ozzy: Hay que decir que yo ya conocía CUAC FM desde 1997 (¡si!, un año despues de su creación), pero fueron programas como Emisión Imposible o Fraguel Rock lo que hicieron que yo empezara a interactuar con la emisora via teléfono; pero un día Javi Fraguel, que lo conocía de andar por los mismos bares asi como a otros cuácqueros míticos, me pregunto si me apetecía subir a la emisora a participar en uno de los últimos Fraguel Rock y fue ahi cuando realmente comprendí lo que era CUAC y empecé a darle vueltas a la posibilidad de hacer un programa…Corría el año 2004, en enero un gran amigo mío, el Sr. Xino, me comento que quería hacer un programa en CUAC FM, en una noche de fiesta le dije que le podía llamar El Desinformativo le hizo gracia y así se decidió el nombre…Creo recordar que el programa salió por primera vez a las ondas o la última semana de enero del 2004 o las dos primeras de febrero, no lo tengo claro, lo que sí tengo claro es que al segundo programa del Desinformativo (éste sí en febrero de 2004, no se el día) entró el Sr. Ozzy con la decisión de quedarse en las ondas.Las motivaciones iniciales por las que hicimos el programa era por el auge de la música comercial, de la radio fórmula, en fin, de los triunfitos… nuestra frase era que no queríamos destruirlos, queríamos desacreditarlos, ¡¡se podría decir que éramos un Desinformativo musical!!

    Lo bonito de esos inicios era que el Sr. Xino es de una cultura diferente a la mía, es de Venezuela, y yo de Monte Alto (jaja) y la improvisación se volvió el primer signo del programa: ninguno de los dos solíamos conocer la música que llevábamos y siempre quedaban bien aunque no tuvieran nada que ver sus gustos con los míos y entre canciones aprovechábamos para criticar toda la música comercial y todo sin ningún guión.

    Pronto nos dimos cuenta de que nuestras mentes querían más y, siempre escudándonos en la música, empezamos a atacar formas de vida, políticos, religiosos….en fin eso sólo fue el comienzo.

    Para la 2ª temporada tuve un disgusto que a la larga me vino bien radiofónicamente y en la vida en general: ¡¡mi compañero el Sr. Xino se marcha a Barcelona!! y entonces encajo el golpe y decido que esa temporada voy a hacer el programa YO SOLO para encontrarme en las ondas, para saber que es lo que realmente quería hacer, y poco a poco voy sacando inquietudes y mala hostia acumulada utilizando sobre todo las letras de las canciones para decir lo que quiero…

    A partir de la 3ª temporada empieza la búsqueda de colaboradores (en todos estos años hasta hoy en día ha pasado mucha gente por el programa: Fon, Emper, la sección radikal Juan Luis, la señorita Cordelia, Marcos, Malala, Pelis, María, Fer, Juan, la señorita Anaba, la Trigésimo Octava reencarnación del Sr.X, Cholo, Lobo, el Sr. McClane, Yeiko, Garou… ¡¡y seguro que olvido a alguien!!

    La temática empieza a sufrir cambios, el programa empieza a guionizarse, se empieza a meter noticias entre la mÚsica, aparecen secciones: de agenda cultural, seguimiento a conciertos, ¡de cine! (sí, Dani, de cine), de lecturas de libros…

    Tras muchos experimentos las noticias cada vez van ocupando más minutos en el programa y a dos meses de finalizar la 4ª temporada, aparece en el programa una persona fundamental: el Sr. Garou, su llegada coincide con la profesionalidad absoluta del programa, la cantidad de información que manejaba para el programa ya era impresionante.

    La 5ª temporada empezamos Garou y yo solos pero pronto se unirían el Sr. Lobo y la Trigésimo Octava reencarnación del Sr. X que se convertirán en el mejor equipo y más duradero que he tenido nunca (también nos acompañó la señorita Anaba en cuanto tenía tiempo) la música pasaba a ser un acompañamiento de nuestras voces y empezaba a plantearme la posibilidad de adquirir una hora más de programa porque el ritmo que llevábamos cada vez era más rápido y tenía tantas cosas que decir…

    En la 6ª temporada, el Sr. Garou se marchó a Madrid pero no abandonó el programa, siguió haciéndolo por teléfono desde Madrid, y aprovechando que estaba allí, le comenté que podía hacer algún tipo de trabajo de investigación y el Sr. Garou consiguió sacar entrevistas y visito sitios para hacer reportajes del tipo: en la cadena SER, en la COPE, en Radio Nacional, en la Iglesia de la Cienciología, en el Congreso de los Diputados, en Telemadrid… etc, y eso hizo que el programa diera un salto de calidad enorme.

    Y,finalmente,ahora nos encontramos en la 7ª temporada, por fin ya con dos horas de programa (estoy pensando en coger una tercera porque todavía vamos muy justos de tiempo…) el Sr.Garou ha vuelto a Coruña y mantenemos el mismo equipo de las dos últimas temporadas, aún tengo mas ilusión y fuerza ahora que cuando empecé, así que vais a tener Desinformativo para rato, queridos oyentes…

    Garou: La leche…¿evolución personal o del programa? A ver, llegué sobre abril del 2007 (finales de la 4ª temporada). El formato del programa estaba bastante definido en esa época (noticias, comentarios y musica), y en la temporada 5ª comencé a hablar de paranoias de la realidad (falacias, religiones, escandalos empresariales e incongruencias varias en este mundo). En la sexta fui a Madrid por motivos personales y continué con mi sección bajo la amenaza del lag, la batería del móvil… y Sr. Ozzy pidiendo que fuese a sitios con politicos, para entrevistarlos… y resulta difícil hacerlo cuando alguien se “defiende” a través del distanciamiento, aunque esté a un metro de tí (truco mental: SOLO SON HUMANOS. Bueno, la Espe no…)
    Y ahora esta temporada… la verdad es que no me he movido mucho en lo que va de temporada, para mí otoño es la época de mayor trabajo del año, y… no estaba. En fin, por lo menos ya se que el próximo objetivo es la Xunta. Que se enteren de que existimos…

  • ED: Elaborad un ranking de los 5 personajes más criticados en la historia de vuestro programa, y explicadnos por qué.
  • O:  Joder, qué pregunta más difícil. Con el que empecé a cebarme fue con:- Paco Vázquez, a este señor le han publicado dos libros de 400 páginas con todos sus chanchuchos, fue y sigue siendo un déspota, decía que era socialista cuando todo el mundo sabia que era del Opus… ¿quieres que siga? Mejor no, que me enveneno.- Fraga, este superviviente de todos los regímenes políticos en los que estuvo, es un personaje que dio mucho miedo. Yo le contaré a mis hijos cuentos de miedo con Fraga de protagonista… Y aparte de todas las cafradas que hizo este señor, como firmar sentencias de muerte cuando era ministro de Franco, lo que más me molestó fue la respuesta a la catástrofre del Prestige.- José María Aznar, un hombre que en su primer mandato es capaz de pactar con ¡¡¡¡nacionalistas vascos y nacionalistas catalanes para llegar al poder!!!! y que luego con mayoría absoluta se gana a pulso el odio de mas de la mitad de España, con temas como la LOU, el Decretazo, el Prestige… ¡¡¡y sobretodo la guerra!!! Qué más decir…

    George W. Bush, sobre este personaje yo tengo mi propia teoría, creo que se hacía pasar por tonto para justificar sus terribles acciones pero que de tonto no tiene nada… lo odio, odio a este personaje, cuántas vidas se han ido por su culpa.

    – El quinto no puede ser un personaje tiene que ser algo abstracto que son LAS RELIGIONES, que son lo peor de la humanidad ¡¡TODAS!!

    G: En primer lugar no pondría a un ser humano, sino a un ente: los medios de comunicación empresariales. Ya no hay un espiritu de “búsqueda” mas allá del google… por parte de los medios. Los periodistas de este país le meten unas ganas tremendas porque saben que hay “algo” en el acto de informar que te llena de una manera única. Son adictos a ello. En cambio los medios de comunicación son adictos al dinero. Y si no hay medios para “vivir” el periodismo, no hay información, sólo “comunicación empresarial”…

    Bush. Este “ente humano” le provocó una acidez de estómago tal al Sr. Ozzy que empezó a hacer comentarios sobre él en un programa de música… Y la verdad, es que fue un Hitler perfecto durante ocho años, y nos las coló TODAS al Planeta entero.

    Rajoy. Más que Zapatero, que es el siguiente en la lista. Pero este es mas “In”. Incompetente. Incapaz. Vamos, es el sparring del PP entero…

    Zapatero. Porque aunque a día de hoy sea un muñón, empezo bien: ley del matrimonio, le tocaba los huevos al clero, fue nuestro “Obama” español… (Sí, va con segundas XD)

    Berlusconi. creo que en el ránking de críticas va por delante del Papa más que nada porque sale mas en sus medios de comunicación XD. Y ya son demasiados años cagandose en toda Italia como para que no aparezca en este ranking…

  • ED: ¿Qué virtudes y defectos destacaríais de vuestro programa?
  • O: Virtudes: el programa es rápido para ser dos horas, las opiniones son frescas (a mis colaboradores no les digo nada de lo que voy a plantear así dicen lo primero que piensan) y son cercanas a la gente puesto que nosotros somos gente de la calle y sobre todo, no nos casamos con nadie.Defectos: a veces me travo un poco al leer porque es mucha la cantidad de información que doy por programa; a veces las opiniones se radicalizan demasiado y ése no es el objetivo; a veces los colaboradores se pisan entre ellos, pero cada vez menos.
  • G: El bien y el mal son conceptos que no tenemos por que barajar. El programa es espontáneo, con un guión que marca el Sr. Ozzy a traves de las noticias diarias. Así que las virtudes y defectos son las que tenemos como personas. Yo me pierdo a veces en medio del programa, el Sr. X^38 lanza unos comentarios que pueden parecer ofensivos (si no sientes el tema del que se habla), y el Sr. Yeiko ultimamente viene con traje y corbata a la pecera. Es grotesco tratar de definir lo bueno y lo malo. Pero lo mejor, sin duda, es la libertad que hay para cagarla, a condición de aprender de la cagada cometida.
  • ED: ¿Qué programas de Cuac escucháis habitualmente?
  • O: Escucho muchísimo Cuac, estoy enganchado totalmente. Los programas que más me gustan no son pocos y son: Malo Será, Alegría, Café con Gotas, El Salchichón, Periscópicos, Sopas con onda, Zona Gaia, ¿Y si no de qué?, BSO, Inframundo, Fala Calado, Arquivos de Son y me llama mucho la atención La Gran Armada.
  • G: … en mi casa se escucha fatal Cuac y aún no tengo Internet, así que me bajo lo que puedo de los podcast… Pero escucho Alegría, Periscópicos, YSNDQ, El Salchichón, y aún me tengo que bajar unos cuantos mas al portátil (¿El Detective también vale de Cuac?)… pero he perdido mi reproductor de mp3… a ver si hay rebajas XD
  • ED: Dadnos razones por las que el Desinformativo ha de ser escuchado por todos cuando en el Monte Zapateira y casi todo el Planeta Tierra sea lunes de 20:00 a 22:00…
  • O: Porque el programa es un desahogo total, porque nuestras opiniones las sentiréis muy cercanas, porque creemos en la conciencia social y en la unión de la gente para luchar todos juntos por nuestro derechos.
  • G: Los líderes políticos, sindicales, sociales, religiosos y demás no ayudan a pensar, en esta época solo guían, ordenan o prohíben, según de donde salga el dinero que los mantiene.A quien crea el dinero le da igual la crisis, aunque lo tengan oscuro con la quiebra de los bancos y grandes compañías. Irse al paro con 5 millones de euros no es ser un “Parado”.

    Así que aquí estamos, sobreviviendo rodeados de un caos invisible, deseando que nos dejen en paz en nuestra casa (hipotecada), viendo nuestra vida y la de los demás a traves de la televisión y deseando ganar un concurso, una lotería, ALGO que te quite de la monotonía en la que se ha convertido tu realidad

    …Lo peor de todo es creer que la forma de mostrarnos la realidad que tiene la televisión o la prensa es la que más se ajusta a como somos nosotros, a nuestra forma de ser. ¿Alguien duda acaso que los medios de comunicación no transmiten emociones?

    Hay formas de ver “la realidad” que son auténticas cadenas para el ser.

    Hay que romperlas, no ya para ser “libre”, sino para ser tu mismo.

Entrevista a El Kamikaze (miércoles, 21:00 a 22:00)

Esta semana toca un programa que está a punto de despedirse: el miércoles, 27 de enero terminará su andadura El Kamikaze.
  • El Detective: El vuestro es el programa que ha impulsado que la emisora se adhiriese a la Marcha Mundial por la Paz y la No Violencia. Háblanos sobre ella.
  • El Kamikaze: La Marcha, que acabó el pasado 2 de enero, es un intento de concienciar a los pueblos y reclamar a los poderosos de que es necesario otro mundo y ese nuevo mundo debe ser no violento. Esta Marcha ha puesto sobre la mesa la estupidez de los poderosos, que poseen el armamento nuclear suficiente para hacer volar más de 30 veces el planeta. ¡¡Ni que pudiésemos morir más de una vez!! Y de momento sólo tienen armas nucleares Estados, en el momento que la consigan otros grupos de poder o terroristas estaremos en un callejón sin salida. También se ha puesto en evidencia las diferentes formas de violencia que nos acompañan cotidianamente y que ya están incorporadas a nuestra cultura. La difamación, la discriminación, la explotación, el sometimiento, la especulación, la usura, etc que se encargan de degradar, despreciar y utilizar a unos seres humanos por otros para su beneficio.
  • ED: Ahora que está de actualidad la Ley General del Audiovisual y el peligro que corren las emisoras comunitarias, ¿qué dirías para tratar de convencer a los legisladores de las ventajas sociales de los medios comunitarios?
  • EK: Me encanta que me hagas esta pregunta. (jejeje) porque esta ley es un ejemplo de violencia por discriminadora y excluyente.Desde antes de ser un cuaquero, soy miembro del Partido Humanista y desde él siempre hemos reclamado la existencia de los medios de comunicación social de carácter no lucrativo, estableciendo un espacio para ellos. Son (somos) una necesidad por higiene y salud democrática porque son los únicos que abren puertas a la diversidad de la información y a las minorías, ocultadas o manipuladas por los grandes medios de comunicación, tanto públicos como privados comerciales.

    Así que les diría a los legisladores: “amigos, sean coherentes con sus palabras y reclamos de libertad de expresión y de igualdad de oportunidades. Legislen con la cabeza y no con los bolsillos. Hagan que no nos avergoncemos, una vez más, de ustedes”.

  • ED: Virtudes y defectos de El Kamikaze:
  • EK: Las virtudes de El Kamikaze es que es un programa de orientación humanista. Desde sus inicios y de diferentes formas hemos querido plasmar nuestra forma de entender el Humanismo Universalista otra virtud es que ha sido un programa vivo, en permanente cambio, al fin y al cabo El Kamikaze es un ser vivo que nace, crece, se desarrolla y muere… Defectos, todos los imaginables y alguno más. Pero sobre todo ha sido no haber sabido darle un tono lúdico-irónico a la actualidad del mundo que nos rodea.
  • ED: ¿Qué programas de la emisora escuchas con asiduidad?
  • EK: Últimamente no escucho mucha radio, antes por motivos de trabajo sí la ponía más. Solía escuchar Café con gotas, No+, Alegría y algún programa más que ya no esta y no recuerdo el nombre; eso sí siempre que subo a la emisora tengo el dial en el 103.4 y no me pierdo al programa anterior y al posterior. Os recomiendo Periscópicos, porque son muy buenos (grillos?no!), también Dentro de un Orden, por lo demás, no soy asiduo de los podcast por cuestiones de tiempos aunque me insistieron en escuchar El Salchichón y sí, sí es un programa de radio, sí de radio… que merece la pena.
  • ED: Dinos brevemente por qué debemos escuchar El Kamikaze todos los miércoles a las 21, o desde el podcast.
  • EK: Por dos razones: la primera porque somos el único programa de Cuac que abiertamente apostamos por la no violencia, nos definimos humanistas universalistas (toma ya!) La segunda: y la más emotiva es que hemos cumplido una etapa y desaparecerá El Kamikaze, nuestro último programa será en miércoles 27 de enero, donde estáis todos invitados. Quiero que sea una “muerte dulce y alegre”, como deberían ser todas, y para eso invitaremos a todos los que a lo largo de nuestras 6 temporadas has participado en el programa y todos aquellos que os animéis a despedirnos en vivo y en directo.