Maquetas Cuac, con Lolo Ramas, Ozzy de Castro y el Sr. Garou

Hoy se estrena Maquetas Cuac, un programa dedicado a difundir varias de las maquetas que Cuac FM recibió para el XII Concurso de Maquetas. Lolo Ramas, Ozzy de Castro y el Sr. Garou llevarán las riendas del programa que se estrena hoy a las 19:00 (tras La Gran Armada) y se difundirá otras 4 veces a lo largo de la semana (consulta la programación).

Obradoiro de radio de Cuac FM no Forum Metropolitano

Cuac FM organiza un obradoiro de radio no Forum Metropolitano. Son 10 horas, de 20:00 a 22:00, os vindeiros 5 venres. Imparten Tomás Legido e Mariano Fernández (Alegría). Para apuntarse, simplemente hai que entrar no link e poñer os vosos datos. Aínda quedan prazas.

  • Iniciación á radio (09/04/2010)(16/04/2010)(23/04/2010)(30/04/2010)(07/05/2010)
  • A ilusión é o motor que move as emisoras de radio locais, con frecuencia, iniciativas novas moi activas. Aquí ofrecémosche unha formación básica para os/as que precisades as primeiras indicacións diante do micrófono.
  • Dinamizado por CUAC FM.
  • Horario: das 20:00 ás 22:00.
  • Lugar: no Fórum Metropolitano.
  • O prazo para inscribirse é: Domingo, 4/4/2010 – Xoves, 8/4/2010.
  • Data comezo do evento: Venres, 09/4/2010.
  • Data remate do evento: Venres, 07/5/2010.
  • Idade mínima: 14 anos.
  • Idade máxima: 30 anos.

Pódeste apuntar aquí.

“El periodista dijo que si el patrón hubiese salido bien, no habría sido noticia”. Entrevista a un organizador del San Pepe

La radio comunitaria de A Coruña, CUAC FM, en el programa Unagui, entrevistó a uno de los organizadores del San Pepe 2010, Rubén Martínez, para poder defender el trabajo de la organización, las actividades que se realizaron con motivo del patrón y para criticar el tratamiento del San Pepe por parte de los medios.

“Todo tiene la repercusión que los medios quieren darle”, comentó, y que “cuando me llamó un periodista de La Voz, le recriminé que sólo sacaban la parte negativa y que todo lo que nos habíamos esforzado para mejorar lo del año pasado. Me llegó a contestar que si el patrón hubiese salido bien, no habría sido noticia.” Volvió a llamar preguntándome cuánta basura se había creado. Yo le dije que se pasara por el Campus y me respondió que no podía pesarla”

Respecto a los incidentes que motivaron el cierre prematuro, puntualizó que “es una minoría, dos o tres personas, que se mezclan en el público y sólo ves el brazo”. “Yo conseguí agarrar a uno y, lo que esperábamos, un chaval de 17 o 18 años, ese tipo de personas que no queremos en nuestra fiesta”, señaló. Y es que el cambio de fecha a viernes, pese a que la organización advirtiera de sus posibles conseciencias, ha sido el reclamo para que menores se acercaran a la fiesta y participaran, aunque no en las actividades. Ya el año pasado hubo bastantes problemas, pero “no se podía cortar el San Pepe, no sería popular, pero cambiando la fecha, poniendo más trabas que otros años, lo matan poco a poco”.

La organización está desanimada, y no va a haber un próximo San Pepe, “como este año no, al menos nosotros no volveremos a hacerlo. No nos quedan ganas, ya no es una fiesta universitaria”. Una muestra es que, como comenta, “la gente se viene con su coche, su música y su bebida, y pasa de todo”. Rubén Martínez, no obstante, resalta que “valió la pena organizar las actividades anteriores al San Pepe, aunque al final no se mencionó nada en la prensa”.

Pese a las palabras del decano de la Facultade de Informática de A Coruña, Alberto Valderruten, en las que parecía atacar al San Pepe y a la organización, ésta “sólo tenemos palabras de agradecimiento hacia el decano. Siempre nos ha apoyado, antes, durante y después”. Añade que “cuando la prensa le ataca de cierta manera, él lo que no puede hacer es decir que se permita vender alcohol”, haciendo constar el descrédito que la prensa ha realizado sobre el San Pepe.

Podéis escuchar la entrevista íntegra aquí.

Fotos y crónica de los Oscuacs 2010

Ya conocéis los resultados de los Oscuacs 2010, y varios programas como El Desinformativo o ¿Y si no de qué? hicieron un programa especial sobre este tema. Ahora tenemos una serie de fotos sacadas en la gala, que iré colgando en este hilo conforme las vaya recibiendo:

Sigue leyendo

Novidades de abril: Malditos Bastardos chega a Cuac FM

Xa está actualizada a programación de Cuac FM. Entre as novidades, destacan:

  • A chegada dun novo e fresco programa chamado Malditos Bastardos, protagonizado, segundo rumores, por coñecidos cuáqueros que deixaron o seu programa hai pouco. Emítese á antiga hora de Malo Será. Comezan a vindeira semana.
  • Outro dos grandes cambios: se vos levantades ás 7 da mañá para ir ás clases ou ao traballo, nada mellor que facelo co bo humor de Malditos Bastardos, Chanfaina Bizarra, Periscópicos e ¿Y si no de qué?
  • ¿Y si no de qué? emitirá unha segunda hora en directo o martes ás 23:00 h, ademáis da hora do xoves na que levan emitindo dende principios da tempada.
  • O mesmo pasa con El sonido rabioso de la Juventud Moderna, que emitirá os martes de 18 a 19 (ademáis dos venres á súa habitual).
  • BSO cambia de día e hora, e a duplica: o mércores de 22 a 24. Isto provoca cambios en Discovery (que se emite unha hora antes, ás 21) e no programa experimental de Víctor Grande (La hora de Vic), que vai ao xoves ás 23.
  • En diversos momentos, emitiremos as maquetas que participan no XII Concurso de Maquetas de Cuac FM.
  • Algún cambio menor das redifusións de algún programa. Se tedes algunha dúbida, podedes consultar a nosa programación.
  • El humor desternillantemente absurdo de Chanfaina Bizarra llega a los jueves a partir de las 19 horas.
  • El veterano Tertulia de Bar deja Cuac FM.

Entrevista a Alegría (jueves, 16:00 – 17:00)

  • El Detective: Facédenos un breve repaso da vosa historia na emisora, como chegáchedes a xuntarvos en Alegría; incluide a orixe dos motes Desastre, Ulalume e Bugalú.
  • Mariano Enrique Fernández Cabarcos, alias Mr. Bugalú / El Hacedor de la Mesa de Mezclas: Puf, todo empezó con los dinosaurios. Tomi y yo somos fundadores, con lo que estábamos desde el principio, y siempre hemos hecho programa juntos. Primero fué “El lado oscuro del corazón“, luego “Bugalú” (de ahí el alias) y al final “Alegría“. El primero era un programa eminentemente literario, el segundo un magazine y el tercero es un desahogo en el que tratamos de dejar al descubierto una ínfima parte de la sinvergüencería residente en la política y en los medios, que es mucha y variada. Relaja muchísimo.
  • Tomás Legido Sánchez, alias Tomi Desastre: ¿Un breve repaso? jajajaja. 15 años, una causa (hay que tener en cuenta que en junio de 1995 constituimos la asociación y hasta marzo de 1996 curramos pero no sonaba nada). El repaso es que gracias CUAC he conocido gente cojonuda, temas de los que no tenía ni idea. Y he hecho de todo. Desde pasar la escoba a reunirme con un Director general de la Xunta y con la gente estupenda de la ReMC, de Regarlic, entrevistar a personas fantásticas… ¡Qué tiempo más bien empleado, carallo!Tomi Desastre nació en mi época de cantautor (en inglés, con incursiones en el gallego y castellano). Hay una canción de un tipo de A Rúa que se llama Magín Blanco, editada en la banda La Rosa, titulada “Soy un desastre”. Mola la letra. Yo era malo como cantautor. Así que Tomi Desastre. Misterio desvelado.
  • Beatriz González de Canales, alias Bea Ulalume: Empecei en Cuac 8 meses despois da súa inauguración, cun programa chamado Ulalume (ergo… Bea Ulalume) que durou 4 temporadas. Nel líamos relatos de todo tipo, con fondo musical e todo. A xente botaba unhas sestas a nosa conta que non vexas. No primeiro aniversario de Cuac organizamos a Velada Poetétrica, con contos de medo, polo que tivemos moito trato coa directiva, na que estaba Mariano. A Tomi xa o coñeciamos de antes. O resto é historia.
  • ED: ¿Que pasa co Albergue Xuvenil? ¿Ven ou non?
  • M: La pregunta no es si viene o no, sinó más bien ¿cuando va a venir?. Ya tendría que estar aquí y si no lo está es por miopía política.
  • T: E agora en galego. O Albergue vai chegar antes de 2013 (estas loitas cos políticos levan tempo. Sonche bastante cortiños de miras, en xeral, hai excepcións). Depende só de que sexamos listos este ano que os políticos van loitar polos votos como tolos. A misión antes de que acabe 2010 é traer a políticos dos tres partidos que poden governar Coruña e sacarlles o compromiso de metelo no seu programa electoral. Tamén temos que empezar o Curso 2010-2011 de CUAC con algún acto reivindicativo sobre o Albergue, que ao mesmo tempo sexa promoción da emisora. Un happening divertido sería boa idea.
  • B: Virá, pero no Castromil. E cousa de seguir dándelle a lata aos políticos de turno. As cousas de palacio…
  • ED: Que virtudes e defectos destacariades do voso programa.
  • M: Creo que es un programa honesto tanto en sus virtudes como en sus defectos. No hay trampa ni cartón, es lo que es.
  • B: Penso que a maior virtude de Alegría é tentar que a xente sexa crítica cos medios. Estar informado non é só conseguir información, senón ler entre liñas, preguntarse por qué contan o que contan, por qué non contan o que non contan… E o maior defecto é que ás veces os programas saen un pouco densos; é difícil evitalo dado os temas que tratamos.
  • ED: ¿Que programas da emisora escoitades con máis asiduidade?
  • M: Escucho todos los de la parrilla, aunque con mayor asiduidad los de las 20:00 horas en adelante [NOTA de ED: respuesta muy diplomática…]
  • T: Eu escoito CUAC sobre todo cando vou no coche, ratos na oficina se o curro non require moito esforzo mental e cando vou para traballar polas mañás (redifusión de programas de humor) e tamén ao sair as 2 da tarde (ainda que non sempre). E estou suscrito a varios podcasts. Por gusto musical, agora mesmo, tento escoitar sempre “El sonido rabioso de la Juventud Moderna“.
  • B: Escoito un pouco de todo. Encántame a variedade de programas de Cuac. [NOTA de ED: nada, que el único que se moja es Tomi…]
  • ED: Como convenceriades a alguén de que escoite Alegría cada xoves ás 16:00.
  • M: Si tenemos que convencerlos, malo. Yo les pediría que probasen una vez, no tienen nada que perder. Y si les gusta, que se queden. Nosotros no pensamos irnos a ningún sitio.
  • T: Alegría hai que escoitalo porque as veces atinamos con traer ao programa xente moi interesante. Recomendo aos compañeiros que pouco a pouco se animen a pensar, ¿a quén me gustaría entrevistar que encaixe no programa? E a por ela, ou el. Se aprende moito. Tamén aprendo das econovas de Bea; Mariano sabe de case todo (pero xa mo conta no traballo. En Alegría repaso). Supoño que ofrecemos honestidade. Iso si, non lle adicamos tempo suficiente a producción. Tamén é certo que se lle adicamos máis precisaríamos de máis tempo en antena, porque sempre me quedan cousas por comentar.
  • B: Home, convencer… Eu prefiro suxerir. E suxírolle a quen goste de estar informado que probe unha dose de Alegría, seguro que lle encanta.